tam 13 yıl önce bugün ölümün ne demek olduğunu bilmeye başladım. çoğu insanın katlanamayacağı şeyler yaşadım. karşılaştığım her zorlukta oturup ağlasam da güçlü ve dik durmayı başarabildiğimi düşünüyorum. ama bazen çok katlanılmaz oluyor her şey. attila'nın aysel'i bile fayda etmiyor, ne yana dönsem canımın bir yeri acıyor. hayatımın belki de en zor çıkmazındayım.

olume yakin olmayi bilmek nasil bir his?birde tum bu katlanilmaz seylere ragmen neden ve nasil ayakta kalabiliyorsun arzularin mi sevdiklrrin mi yoksa karakterinle mi alakali bir durum

@iyikalplipsikopat ölüme yakın olmaktan ziyade sevdiğin insanları kaybetmek, oldukça kötü bir his. anlamlandıramıyorsun,anlayamıyorsun; kafana dank etmesi zaman alıyor, aslında kafana dank etsin de istemiyorsun.
katlanılmayacak şeylere katlanmak zorunda kalmakla ilgili, elimde olsa kaçmayı çok isterdim ama ne yazık ki elimde değil. ne yazık ki kırılmaması gereken bir porselen bebek olmayı hiç beceremedim. belki de iyiki öyle olmamışım.