gençlik dönemlerimde tesettürüm yoktu, hastalandım saçlarımı 3 numara yaptım. tedavi amaçlı kick box yaptım. dolmuşta beni gören "delikanlı yol ver de geçelim" falan diyodu. bu böyle olmaz dedim şapka takayım dedim. kapalı alanda şapka terbiyesizliktir dediler. e tamam dedim kafam armut gibi duracağına boyayalım şekil verelim, bu sefer dikkat çekmeye çalışan ergen oldum. hatta bi ara lezbiyen de dediler bana. ulan dedim başlarım fikrinize zikrinize yoluma baktım, içimden geldi tesettüre girdim. bu sefer de acıdılar, kusurlarını kapatmak için dediler. hastalığım sokakta atak yapınca bana sokak hayvanından beter muamele ettiler. insanlar kafelerine beni almadılar. okulu bıraktım, sınıf arkadaşlarım benden korkmuşlar. bi kafede hastalığım atak yapınca kafe sahibi dövdü beni, zaten esnaf beni görünce içeri kaçıyordu. annem bıktı benden atak esnasında odaya kilitleyip gitti. babam zaten canı sıkıldıkça beni reddediyor. sonra iyileştim, esnaflar hanım efendi demeye başladı. öğretmenlerim yapabilirsin demeye, cafeler tekrar bekleriz demeye başladı. yalan dolan gelmeye başladı bütün dünya, birisi çıksa kendini assa benim için, inanmam sevildiğime. bugün üniversite okuyorum, bakıyorum bütün ilgi barbi kızların üstünde. bakıyorum kimsenin umurunda değilim konuşmuşum susmuşum.. bu yüzden siyahtan başka renk giyemem ben. sizin aranıza karışmak bana korkutucu geliyor. bugün bana selam veren herkes, 5 yıl önce olsa bana canavar muamelesi yapardı. silik bi tip olmayı tercih ediyorum. renksiz, farksız, sessiz, arkada. bugün de kimse beni orda burda tarif etmediğine göre uyuyabilirim

yinede bu on yargılansın olma derim iyi insanlar bitmedi hala

herkesin bir acısı, bir mücadelesi var. sen, sana bu sıfatları yakıştıranlara inat renklen, sesini çıkar. bildiğin üzre ikinci bi şansımız yok şu hayatta.
"burası dünya yahu, burası bu kadar işte."

seni sen olduğun için seven birileri vardır hala.diğer gereksizlerede en güzel cevabı başarılı biri olarak verebilirsin.sen kendin için yapmak istediklerini yap

roman olucak hayatın varmış. @simsiyahkiz

hastalık geçti diye şükret hayatı sev.unutma ki acı çeken sadece sen değilsin. başkalarına karşı kalın bir önyargı duvarı ölmüşsün bı böyle olmaz.

hayat her şeye rağmen yaşamaya gülmeye değer insanları boşver yaşadığın anın tadını çıkar

seni tebrik ediyorum dostum. en zor zamanlarını yanlız başına atlatmışsın kimseye ihtiyaç duymayacaksın bundan sonrada

oha lan nasıl insanlar onlar öyle sarılasım geldi yemin ediyorum ya kıyamam neler yaşatmışlar

bir gün bir yerde, yanlışlıkla veya tesadüfen seni görürsem ki bunu çok istiyorum, bir dostun var artık. bil ki hiç yorulmadan seni dinleyecek saatlerce sohbet edecek biri sana yargılayıcı bir gözle bakarsa gidip kafayi vuracak birisi hali hazirda var. umarim bir gün.

@vackheriff :)