aklımdan neler geçmiyor ki. İçim çok sıkkın be. düşündüğüm pek bir şey yok aslında. sadece düşünürken dişlerimi sıkıyorum. bunu farkediyorum. nefes almayı unutuyorum bazen. şuan staj yaptığım laboratuvarda daha fazla duramayacağımı anlayıp 1 saat önceden çıktım fabrikadan. bilmiyorum neden böyleyim ya. bana ne lazım biliyor musunuz? deniz, kum ve tamı tamına 3 ay. fazlası değil. kendime doymak istiyorum. en son ne zaman dinlendim bilmiyorum. dinledim kendimi.... her gün eve dönerken bu soruyu soruyorum kendime. sanırım sadece serviste yalnız kalıyorum. bir de şu kas rahatsızlığım son günlerde baş göstermeye başladı. nefret ediyorum ya. resmen bütun moralimi bitiriyor. biraz da ona sıkkınım. neyse şimdi eve gidip şöyle 10 saat kadar uyuyayım bari 😊

daha tatile çıkamayanlarımız var ^^

İyice uyuyup dinlen, dinç zihinle yazışırız buradaki yoldaşlarla birlikte. her birimiz birimizin yorgunluğuna derman olmayacaksa ne güne bu parmaklar klavyede duruyor. ayrıca kas rahatsızlığından dolayı büyük geçmiş olsun. tez zamanda iyileşmen dileğiyle :)

vay arkadaş hayattn bu kadar şikayetçi birini daha görmedim. benim hatırladığım kadarıyla sen oldukça melankoliktin ama arada bir pozitif de yazardın. ne olsu sana böyle çeyreğim mühendhüs'üm 🤔😐

deniz kum ama güneş yok. güneş yerine zaman koymuş. güneşi sevmiyor. o soğuk havaların insanı..

doktora ve psikolaga gitmeni öneririm hayat herşeye rağmen yaşanabilir, veya bir çocuk egirgeme huzur evi gibi şeylerde senin hayata bakış açını güzel yapabilir :)

icinde bulundugun ruh halin yalnizca bir kac hormondan ibaret.daima her an her yerde n ufak duygusallik barindiran tum dusuncelerin bir yanilgi

yanilgilara cok kapilirsan aci cekersin

iste hayat devam ediyor hayattasin ve tum bu hisler hayatta kalman icin cabaliyor