bugün vapurla kadıköyden beşiktaşa dönerken martılara ekmek attım. kuşların havada süzülüşünü ve reflekslerini izlemek inanılmaz huzur vericiydi. paylaşmanın dayanılmaz hafifliğini en son urfa balıklıgölde balıkları beslerken bu denli yaşamıştım. fotoğrafı da bugün çektim. 🕊

bende hayvanlar balık seviyor diye eminönü den balık ekmek alır ekmeğini kendim yer balığını martılara atardim

"neden bu limanda gemiler ağlamaklı
kaldırın şu manzarayı gözlerimden
bu ne çok deniz, bu ne çok martı."

[ümit yaşar oğuzcan - yılgın]