siteye o kadar uzun zaman olmuş ki girmeyeli hala nikimin durması bi duygusallık yarattı bende. bir yaz akşamı keşfedip çok güzel insanlarla tanıştım burda. o sıkıcı yaz gecelerini burası şenlendirdi. üniversiteden mezun oldum ve şu an mesleğimi yapıyorum. özlem dediğim samsun u fotoğraflardan görünce gözlerim doluyor. burası benim için o zamanlar tamamen blog gibiydi. yaşadığım duygusal karmaşaları vs herşeyi anonim kimliği altında yazıyordum. ve bu sıralar yine çok karışık olduğum zamanlar... covid döneminde bir hastanede çalışmanın depresif etkileri ve sevdiklerimi uzun süredir görememek en yoğun covid şehrinde yaşamak çok hırpalayıcı. bir yandan da iyi bir eş olabileceğini düşündüğüm birine karşı aşık olmadığımı düşünüyorum. kafamda sürekli 40 yaşına gelince ayrıldığına pişman olur musun diye sorgularken buluyorum kendimi. ya siz ne dersiniz 26 yaşında risk alıp aşık olunacak kişiyi aramak ya da beklemek gerekmez mi ?

arkadaşlar merhaba biliyorsunuz ki fakültede de olmak üzere birçok lösemili çocuk yatıyor geçen bir arkadaşımız da sormuştu bende onun üzerine belki bilmeyen vardır belki samsun da olan vardır diyerek bir bilinçlendirici yazı yazayım dedim. trombosit kardeşliği samsun diye facebook da bir sayfa var orada ihtiyaç olunan kan grubu ve ihtiyaç sahibinin yakınının numarası yazıyorlar. eğer ilgilenen varsa o sayfayı takip ederek lösemili çocuklar için çok önemli olan trombosit bağışında bulunabilir. ayrıca kök hücre donörü olmayı da bir düşünün derim. üniversite durağına yakın olan sahildeki bulvar yolu üstündeki orta karadeniz kan merkezine giderek bilgi alabilirsiniz.

bana veda edebileceğini sanıyorsan bir daha görüşmeyeceğimizi falan çok beklersin onu 👊 son senende tanışmış olmak en üzüldüğüm şey halbuki ne çılgınlıklar yapabilirdik diyorum her seferinde yada benm en yoğun seneme denk gelmeseydi keşke tanışıklığımız. tavla da şansımla balımla yendiğim, bana ne güzel türk kahvesi bakan, kahvenin yanında iyi gider diye bana çikilita alan, kedisinin ne kdr kucağımda uslu uslu oturduğunu hayretler içerisinde izleyen çocuk ! saatlerce telefonda konuşsak sanki hiç saatlermiş gibi gelmeyen karşımda kanlı canlıymış yıllardır tanımışım gibi hissettiğim insan. ne bu bir son hayatında ne de birşeylerin bitişi. asıl bu en güzel başlangıçlarından biri. bataklığa çekiliyorsun belki de ama o bataklıktan sağ salim çıkacağına eminim. biri demiş ki yorumlarda en şeffaf tanıdığım insanlardan birisin. sen kendini sürekli keşfeden birisin. sende en sevdiğim şeylerden biri bu. kendine dönüp bakman. şu dünyada herkes onu bunu şunu suçlarken çoğu insan kendine dönüp bakmaz. dönüp baksa bunu buraya yazmaz. burası senin için adeta bir günlük gibiydi. bir keresinde eskiden neler neler yazmışım buralara demiştin. seni buraya kazandıran başta @chiko sonra @admin ve @mayk reyizlere teşekkürlerimi sunuyorum. şu dünyada senin gibi kalbi güzel bir insanı tanıma fırsatı verdikleri için. veee her göz göze geldiğimizde yahu o kadar insan tanıyorum siteden; senin nikin kadar kendiyle uyumlu bir nik daha yok diyişini unutmıcam çocuk. gerçi seni unutmıcam orası ayrı mevzuda 😊 dost,kardeş,kanka her ne dersen de hayatımdan çıkma. sulu göz değilim gözüme toz kaçtı 😭😔