sadece birkaç insanın lafı yüzünden bana huzur veren şeyleri kendimden uzaklaştırmaya başladım birkaç ay önce. neymiş efendim " kitap okurken kendini çok fazla kaptırıyorsun. bütünleşiyorsun kitapla. hayal ve gerçeği karıştırıyorsun. çok fazla kitap okuma!" tamam kitap okumayı bıraktım. hatta dergi bile okumuyorum. peki şuan çok mu iyiyim? berbat bir haldeyim. kendimden haberim yok resmen. saçma sapan, kendimden beklemediğim davranışlarda bulunuyorum, hiç olmadık kelimeler kullanıyorum, avare gibi ortalıkta dolanıyorum. sonrada arkadaşlarım bana garip garip bakıyorlar. hatta sorguluyorlar. "neden böyle davranıyorsun? neden her şeyle zıtlaşmak zorundasın? neden hep 'hayır' diyorsun? hiç 'evet' dediğin bir şey yok mu? nefret etmediğin bir şey var mı senin?" sonrada alay ederek sırf beni sinirlendirmek için "haklısın. haklısın." diyorlar. şu son zamanlarda herkes üstüme gelmeye başladı. her yaptığımı ettiğimi sorgulama derdine düşüyorlar. bende salağım ya gülüp geçiyorum. ama içim öyle mi? değil! en ufak şeyi kafama takmaya, sinirlenmeye, üzülmeye başladım. o insanlar yüzünden bende kendimi sorgulamaya, kendimde bir sorun aramaya başladım. beni kendimden nefret ettirme derecesine kadar geldiler artık. eskisi gibi olmak istemiyorum. eğer yine öyle olursam o durumdan bir daha çıkamam. o düşüncenin beynimi ele geçirmesini istemiyorum. o duruma bir daha düşemem. yapamam. daha az önce resim çizerken gözlerim dolmaya başladı. ağlamamak için zor tuttum kendimi. sinirimden öfkemden ilk başta düz bir çizgi bile çizemedim. güya beynimi meşgul etmek için resim çizecektim. her çizgide, her karalamada dahada çok sinirleniyordum. beni bu noktaya getiren en son kişi ise annem oldu. yazın yapacağım planlarımdan bahsediyorum kadın hemen dalga geçmeye başlıyor. lafı ağzıma tıkıyor resmen. sustuğumda ise "neden konuşmuyorsun?" dinlemiyorsun ki konuşayım. ki zaten annemle ben ne zaman arkadaş gibi olduk ki? hiçbir zaman. hiçbir derdimi, planımı, sevincimi hiçbir şeyi anlatamıyorum ona. anlatmıyorum. ciddiye alıp dinlemediği için. sonra suçlu olan yine ben oluyorum. aile kavramı benim için hiçbir şey ifade etmiyor. ne de güzel bir haldeyim değil mi? maskem de yüzüme tam oturmuyor artık. yeni bir tane edinmenin zamanı gelmiş anlaşılan.

kitap okumayı bırakma. İnsanların ne dediğine aldırma. biraz biraz anlıyorum sanırım seni. İnsanlar bir şeyler söylemeye, kişilerin içlerinden geçeni önemsememeye meraklıdır. çoğu böyle. sen sakın kendini bırakma. kitap okumak mı seni rahatlatıyor? oku. hayal ile gerçeği karıştırsan ne olur ki? sadece biraz da rahat olursun. sadece biraz da gülümsersin hayata. anneler aslında dinliyor biliyor musun? tabi bazen bunu göstermiyorlar. bazı anneler, benimki gibi, pek düşünmeden konuşur. ondan sonra da alınır, tıpkı seninki gibi. onları da öyle kabul etmek gerekiyor. galaksin güzelliklerle dolu olsun. ne demek dergi bile okumamak? benim hocamın anneme güzel bir lafı vardı: "millet okusun diye uğraşıyor, senin kızın okuyor. bırak okusun." sen de oku. bırakma. seni rahatlatacak şeyleri yapmayı bırakma. arkadaşlarına bir şey diyemem. ben olsam kendimi çekerdim ama sen tanıyorsun onları. huylarını sen daha iyi biliyorsun.

galaksi !

@onumarkamsobee ben kitaplar sayesinde eski benden arınmıştım. ama şimdi kitapları bırakınca dahada kötü oldum işte. nerde kitapçı veya kitap görsem küçük emrah gibi bakıyorum 😥 böyle bir şey olamaz ya. anneme göre yılda bir tane kitap okumalıymışım. fazla okursam kafayı sıyırırmışım. dinleme konusuna gelince yıllar önce bir ağlama krizi geçirdikten sonra annemle konuşmuştuk ve o konuşma benim içimdekileri bir nebzede olsa döktüğüm bir konuşmaydı. çok sonra anneme "ben söyleyeceklerimi o zaman söyledim." dedim. annem ise "ne söyledin? hatırlamıyorum." dedi. daha ne olsun yani. @foreveralone forever!

kızım kitap konusunda kimseyi dinlemeyeceksin. sen seviyorsun, sana iyi geliyor. annen bilmiyor belli ki bunu. oku sen. küçük emrah gibi bakmana gerek yok. sakın bırakma. anladım şimdi. üzüldüm..

ulan @ikizler sen var ya çok kötüsün. ben ne güzel depresyona girmiştim ama sen ne yaptın? beni güldürdün, mutlu ettin, içim umutla doldu, galaksimdeki yıldızlar birden parladı :d cidden çok teşekkür ederim desteğiniz için @ikizler ve @onumarkamsobee iyiki varsınız :d her zaman sizinleyim :d durmak yok yola devam :d

İnsanlar kendi yapamadıkları şeyler başkalarının da yapmalarını istemezler diyorum başka bir şey dememe gerek yok sanırım

@ikizler burada ben duygulandım, galakisiyi düşünemiyorum bile şu an :)) ne güzel yazmışsın. tek kelime ile "katılıyorum" diyorum sadece. :)

su sitede bayanlardan düşünce yapısını çok beğendiğim 2 kişiden birisn. sana değer verdiğimden emin olabilirsin. yargılamadan tabiki dinleyeceğiz istediğin gibi kendini ifade et. edeceksin de niye duruyoruz burda.

galaksi iyi gaza geldik. biz böyle yola çıkarsak, @ikizler gezgin ile omü'ye çıkar, ben çarşamba'dan samsun'a yürürüm :d tamam abarttım vurmayın :d

@foreveralone herkes aynı şeyleri söylüyordu ve bende acaba haklı olabilirler mi diye düşündüm. İşte böyle lanet bir düşünce geçti aklımdan bende bir kendimi deneyeyim dedim. keşke demeseydim. yanlış yaptığımın farkındayım. İnsanların lafına göre hareket eden biri değildim ama böyle bir anlık saçma salak bir karar aldım ve acısını çekiyorum. gece yatmadan önce bitki çayı içmeden uyuyamıyorum. dün gece içmedim. doğru düzgün uyuyamadım, sabah tüm vücudum ağrıyordu, gözlerimi açamıyorum, midem bulanıyordu, o kadar güçsüzüm ki pencereyi bile açamadım.

galaksi bu yaptığını son bi kere daha yap sen beni dinle bu sefer. ailene kızma bence annen yaşı biraz fazla belki evet dinlemesi gerekiyor ama kafa yapıları büyüme şekli herşeyi senden farklı su an ben ve ailem arasındaki uçurum düşünce yapısını görsen şaşarsın. ailemle bi derdimi paylaşmam mesela zaten anlamazlar ama onlara kızıp yargılamıyorum. ailem müslüman ben agnostiğim mesela. hic kimsenin etisin de kalmadım kendim düşünüp seçimlerimi ona göre yaptım kimseyi örnekte almadim bu kendime olan güveni artırdı galiba ya da artirmadi bilmiyorum ama bunu yapmalisin. belki ben çok yalnızım bunu yaptığım için toplum dışı kalmış olabilirim belki bunları sende yapsan olumsuz sonuç doğurabilir emin değilim ama bence o kadar güçsüz değilsin bahsettigin yıkımdan çıktıysan birşey olmaz daha sana. bence kimseyi dinlemeyip kendi kararını kendin vermelisin. bu sorun varsa bakış acısı kazandırabilirim belki olaya farklı bakarak. ama hayat senin hayatin kendin yapmalisin. çünkü günü gelince ölecek olan sensin onlar değil. ben uzun süredir yıllardır böyleyim açıkçası dayanamıyorum artık ama benden güçlüsün sen yapabilirsin