uzağa gitmeyelim, 10 yıl önce hayalini kurduğunuz kendiniz ile şuan yaşadığınız kendinizi ele alalım. "keşke şöyle olsaydı-olmasaydı, iyi ki şunu yapmışım şu kararı uygulamışım" dediğiniz şey-şeyler neler ? olmak istediğiniz yerde misiniz ? kendinizi 0 olarak ele alsaydınız işler negatife mi yürümüş pozitife mi ? yoksa olduğunuz yerde sayıyor musunuz ?

şimdi 502 tane şey düşünüp bu soruların cevaplarını yoklarken 10 sene sonu hesaplaşması yaşayacağım kendimle.

10 yıl önce bir sitenin reklamlarına tıklayıp bitcoin kasıyordum 100 bitcoin oluncada wolfteam de kasa alıyordum işlerin pozitife yürümüş olma ihtimali yok. bu arada bu şaka değil.

keşke sağlık meslek lisesine gitseydim bundan başka keşkem yok. 10 yıldır da hayatımda pek bir şey değişmedi yaşım büyüdü arkadaş sayım arttı bu kadar. 10 yıl önce gelecek hayali kuran biri değildim anı yaşar mutlu olurdum. o yüzden 10 yıl önce bugün nasıl bir insan olacağımı hiç düşünmedim. şuana bakacak olursak istediğim yerin 888888 km uzağındayım.

10 yıl önce daha mutluydum kabul ama ülkecek daha mutluyduk zaten. şuan kariyer ve iş dışında keşke dediğim hiçbir şey yok çok şükür. halledicez be insallah. ama 10 yıl önce neydi öyle ya efsaneydi saf mutluydum yani bak simdi düşününce vay anasını

bu sene omüye ilk adım atışımın 10. senesi, bu siteye ise 9.senesi. bu senelerin 5 senesi üniversitede 5 senesi de çalışma hayatında geçti. üniversitede geçirdiğim her bir gün hatta her bir saat muhteşem zamanlardı. üniversitede yaptığım en büyük doğru ulaşım işini bütçem ölçüsünde bisikletle çözmüş olmam. herhangi bir saate bağlı olmaksızın istediğim zaman şehrin herhangi bir yerinde olabilmek bana fazlasıyla çok şey kattı. üniversite hayatıma dair en büyük pişmanlığım ise bir dünya insan tanımama rağmen daha fazla kişi tanıyabilme imkanım varken kendimi bilinçli bir şekilde uzak tutmak oldu. şimdi bakıyorum da keşke bu imkanlardan kendimi uzak tutmasaydım. bir sürü insan tanıyıp daha çok onlarla vakit geçirseydim. üniversite sonrası için biraderlerim için şunu söylemeliyim. önemli olan sizin kendi paranızı kazanmanız. sevdiği işi yapmak pek önemli bir şey değil. gerçek hayat duygularla değil güçle var oluyor ve bu güç de dünyada 2.dünya savaşı sonrası paraya dönmüş durumda. kendinize acilen ahlaklı bir şekilde düzgün para kazanabilecek iş bulun. yoksa hanımınız/aileniz/çocuğunuz/sevgiliniz tuz dediğinde yüreğiniz cız etmesin. kız kardeşciklerime ise şöyle bir şey söyleyebilirim hayatın yükünü tek başınıza omuzlamaya çalışmayın, genç, heyecanlı ve güzel yaşlarınızda kendinizi üzmeyin. maddi özgürlüğünüzü edinin ve bir adamla evlenin. bizler toplumsal canlılarız, çağın bireyselleşme yalanına düşmeyin. genel olarak da iyi ki yaptım dediğim şeyler ekonomik okuryazarlık öğrenmek, motosikletimle hunharca gezmek, evlenmek, ilgi alanlarımda (tarih, mutfak, siyaset) kendimi geliştirmek diyebilirim. yapmak isteyip yapamadığım şey ise sosyal medya kullanmak. 2010 yılında ilk adımımı attığım sosyal medyalardan 2015 itibariyle omudedikodu hariç yokum. çağa ayak uydurup sosyal medyalarda bulunmam lazım ama hiç canım çekmiyor. bunu aşmam lazım. keşke yapmasaydım dediğim şey ise çalışacağım şehirde çalışmayı duygusal nedenlerle seçmiş olmak. çalışacak yeri seçerken yeni bir hayata başlayacağını farkederek daha akılcı seçimler yapmak gerekiyor. İstediğim hayatı yaşıyor muyum? kesinlikle evet. hayal ettiğim gibi mi? %75 evet. daha ne olsun :)

10 sene önce elektro gitar çalar grup kurar orda burda çıkar geçimimi sağlarım diyordum. bugün ziraat mühendisiyim. söyleyeceklerim bu kadar.