İkiyüzlülük çift taraflı keskin bir kılıca benzer. bir tarafı aldattığı insanı keserken, diğer tarafı sahibini keser.

helllöööö diyerek giriş yapıyorum siteye.🌈
saygıdeğer ikizler'in yazısından ilham alarak buralarda arzı endam etmeye karar verdim. nasılsınız?
ben görüşmeyeli hele hele hele hele antepli oldum arkadaşlar💃
sizinle görüşmeyeli şahsi olarak hayatımda pek de bir şey değişmedi aslında. yine aynı ben, sadece mesleğimi gerçekleştirmeye ve farklı bir şehirde yaşamaya başladım. üç yıllık bir kpss süreci sonucunda 2022 şubatta antep'te bir liseye atandım. bu süreç benim için ilk başta çok zordu. thor'la da konuşmuştuk, maceradan maceraya atladım ilk atandığım zaman😅
öncelikle antep pahalı bir şehir, zaten günümüzde alım gücümüz belli maalesef ama antep'te bu durum ekstra diyebilirim. yemek kültürü bunu en çok besleyen durum bence. daha önce hiç güneydoğu turu yapma fırsatım olmamıştı, kulaktan dolma bilgilerle gittim oraya. çok katmanlı, her tür sosyal statüden insanla karşılaşabileceğin; bilindiği üzere farklı milletleri de çokça barındıran bir yer. aslında bizim için zorunlu hizmet adına ilk başta gelen bölge burası ama sevmek lazım. elbette hem fakültede okurken hem sınava hazırlık sürecinde "her neresi olursa olsun görevimi yaparım" diyordum, diyorduk ama iş bunla bitmiyormuş gerçekten.
bir yandan ev bulmaya çalışıyorum, bir yandan kültüre adapte olmaya çalışırken aynı zamanda mesleğime, öğrencilerime adapte olmaya çalışıyorum. en zoru kesinlikle ev bulmaktı, bu uğurda az kalsın yolum malum evlere düşüyordu dolandırıcılar sağolsun :)
şimdilik 4 aylık bir tecrübem var bu içinde bulunduğum tempoya dair ama okulum çok kötü, semti çok kötü, şartlar çok kötü. güzel olan tek tarafı sanırım çocuklar. ben buraya öğretmeye geldim ama kendim her gün ayrı bir gerçek öğreniyorum. ben onlara matematik öğretiyorum -en azından deniyorum :)- onlar bana kendimi öğretiyor. çok garip. ne olaylar ne olaylar. anlatırım bir gün, çok uzun. şuan çok idealist gidiyorum aslında ama umarım içinde bulunduğum sistem bunu köreltmez. kendime sabır ve daha fazla hoşgörü diliyorum.
velhasıııllll karanlık yollardan geçtik, zehir gibi sular içtik veee tekrar burada buluştuk. öpüyorum kocaman :*

konserler bedava olduğu için mi bu kadar kalabalık? bizim insanımız bedava olan şeyleri görünce neden kan kokusu almış köpekbalığı gibi üşüşüyorlar? bezer bir örnek ise bayramlarda toplu taşımanın ücretsiz olduğu zamanlar. 19 mayıs akşamı tramvayın içine pirenin bile giremeyeceği boşluğa binmeye çalışan insan gördüm. belki psikolojik olarak zaten aşırı pahalı bir ekonomiden dolayı insanlar ücretsiz şeylere sahip olabilme isteği yüzünden böyle davranıyorlardır. ama hayat pahalılığından şikayet etmeyen insanların bedava şeylerin dibini sıyırmak istemesi daha büyük bir psikolojik sorun değil mi? ama asıl yapmak istedikleri şey -bence- o konserde olmak, olduğunu sosyal medyada paylaşmak ve o anı yaşadığı için övünüp diğer insanlar tarafından övülme/beğenilme isteği. şuanki z kuşağı teknoloji ve sosyal medyayla iç içe doğduğu için onlarda bu sıradan bir davranış şekli olabilir. ama 30 yaş üzeri insanlar sosyal medyanın olmadığı dönemlerde her giydiği kıyafeti her yediği yemeği her yaptığı sporu etrafındaki insanlarla şuanki kadar çok paylaşıyor muydu? bilinen en eski "story" modası sanırım msn'deki durumum adlı bölümdü. onu bile güncellemeyen insanlar nasıl günde onlarca story atar hale geldi? ve son olarak olan bayülgen'nin dediği gibi "bu ülke 3 tarafı denizlerle çevrili koca bir akıl hastanesidir."

marina açıldıktan sonra kurupelit-körfez tarafı cazibe merkezi hâline gelmiş. biz okurken oralar dutluktu, gezme tenhalarda menhalarda idi...

5 yıllık üniversite maceramda pek ortamlarda bulunmadığım için, gelecek nesiller anlatabileceğim tek şey, “üniversite zaman kayıbı” olurdu. anı yaşamayı bilenler böyle düşünmez, aslında iyi tarafı çok arayanım soranım olmadığı için rahat rahat istediklerime odaklanabiliyordum, nasıl olsa sabaha kadar konuştuğum birileri yoktu...

işsizlikten her gün bi tarafa halat sarıp bi tarafı boyuyorum, bi trafo boyamaya filan çağırsalar rahatlıycam aslında.

arkadaşlar, gerçekten anlamakta zorlanıyorum, bugün yine girdim buraya ve yine yorum attığım arkadaşlardan birisi beni azarlarcasına yorum atmış. ben size ne yaptım allah aşkına? amacım gülmek, güldürmek ve eğlenmekti. ne hakaret ettim ne küfür.
bir insanın kalbini kırmak, ona yoktan yere sitemde bulunmak sizce ne kadar doğru?
birisi yazmış şimdi "...saturn'ün halkalarında bisiklet süreyim." diye, mantıklı olmayan bir yazıya benden mantıklı bir cevap bekleyemezsiniz. kaldı ki mantıklı dahi olsa bu platformda eğlenmek için varız. aynı zamanda saturn'ün halkaları toz, gaz ve kayaçlardan oluşuyor, bisiklet sürmeniz mümkün değil yani.
@admin beyciğim seni rahatsız ettim kusura bakma. bu platforma bir engelleme getirirsen çok sevinirim. (alt tarafı bir "where" ekleyeceksin. 😁)
hadi selametle.

merhaba dedikodu ailesi !

buralarda dolanmayalı çok uzun zaman oldu. burası ne kadar değişmiş geyiği yapmak isterdim fakat hiçbir şey değişmemiş. benim hayatım bir tık değişti diyebilirim. merak etmeyin, ağlamaya gelmedim zira her şey daha güzel. bir süredir yalnız yaşıyorum misal. bunun pek güzel tarafı yokmuş doğrusu ama en azından gece ikiye üçe dek ukulelemle dolanabiliyorum. yeni ve güzel arkadaşlıklar edindim ki benim için en güzeli de bu.

yine bir süredir tegv' e gidiyorum, çocuklarımdan koşup gelip bu yavruma sığındım. allı morlu sevimli gideyim, bugün beni yormasınlar dedim ama bahar ayı çocuklara yaramış, sürünerek eve döndüm. melek gibi olmuşsun iltifatımı da aldım bu arada, bana papatyam diyen minik bir yakışıklı var, sahiden mest oluyorum. dünyayı çocuklara verelim !

ve evet sonunda ukulele aldım. kendime doğum günü hediyemdi fakat sabırsızlıkta bir dünya markası olduğumdan, doğum günümden hayli önce sipariş ettim. bütün gün elimde ukulele, miyavlayarak dolanıyorum dgjfg

başlangıç için uygun gibi, umarım daha güzelleri hepimizin olur !

hava buz gibi ya. onca zamanın ardından bugün bir dışarı çıkıyım dedim ah keşke demez olaydım en fazla 5 dakika durmuşumdur yüzümün bir tarafı felç geçirdi resmen 😔bu ne soğuk ya. ağız tadıyla dışarıda çıkamıyoruz😒🙅

‘ölüm de yaşamın bir parçası forrest’ ı üzülmek de yaşamın bir parçası diye kullanmak istiyorum. sonuçta her şey herzaman istediğimiz gibi gitmeyenilir. anı yaşamanın bir tarafı da hüznü yaşamaktır. bu illa mutlu anlar için gerekli değil ki. üzüntü de an değil mi ? yaşanması gerekenler ertelenmemeli bence. yoksa arkasından gelecek olanı da erteleriz. yanisi hayatta her an her şey olabilir ve boşver, sallama, takma laflarına gerek yok. eğer yaşnması gereken bi şey varsa, can acıtıcı bile olsa bırakalım yaşansın :) mutlaka o öyle olması gerektiği için oluyordur 🌸

bugün size bir mekandan bahsedeceğim. burası benim istediğim tüm özellikleri barındıran bir yer. muhabbet edebileceğiniz güler yüzlü çalışanların olduğu, ne tenha ne çok kalabalık, arkadaşlarınla gelip güzelce muhabbet edebileceğiniz, çay,kahve içebileceğiniz, oturup güzelce ders çalışabileceğiniz, kitabınızı okuyabileceğiniz, yazın sepserin kışın da sıcacık olan bir kitapevi burası. "tdv samsun kitabevi". burası samsunda çay ocakları hariç müdavimi olduğum tek mekan sanırım. her müsait olduğumda soluğu burada alıyorum diyebilirim. gelip kitabımı okuyorum, ders çalışıyorum, bir şeylerle uğraşıyorum. ben de burayı keşfedeli 2 yıl oldu aslında. bir gün bir arkadaşımı görmüştüm burada. yanına girmiştim hoşuma gitmişti o an için. ama asıl müdavimliğim bu senenin başında başladı. boş oldukça kaçıp kaçıp geliyordum buraya. vize, final ne varsa burada çalışıyorum. zaman geçtikçe çalışanlarla da iyice ahbap olduk. artık kitapevi benim oldu gibi. çayımı falan kalkıp kendim alıyorum bazen. yakında bakarsın satış yapmaya bile başlarım. bir tarafı kafe bir tarafı ise kitapevi. beni de çeken noktası orası zaten. bir sürü kitabın arasında rahatça takılabiliyorum. canım sıkıldıkça kalkıp dolaşıyorum rafların arasında. mezun olduktan sonra da özleyeceğim yerlerden birisi olacak kendisi. bakarsın mezun olduktan sonra da samsunda kalırım da ayrı da kalmam buradan ha. ne dersiniz?... :)

pes ediyorum demek istemiyorum ama cidden çok yoruldum lan tatile gittim,yeni 883 iron vs aldım modumu yükseltebilme olasılığı olan herşeyi yaptım tatile de motorla gittim hatta yolda kafam dağılırdiye yok arkadaşım dağılmıyor ben gene yorgunum gene bıkmış bir durumdayım işin kötü tarafı ne biliyor musunuz bunların dışında tek başıma modumu yükseltme şansım yok,tek başıma bu kadar yapabiliyorum abi,daha fazlasını yapabilsem antidepresan kullanmazdım sanırım(terapiye de inanmam gençler(yaşasın amerikan ekolü) ) neyse bu da böyle garip yazılarımdan birtanesi olsun size şu parçayı bırakıyorum dinledikçe beni hatırlayın mesaj falan atın naber diye :d

bugün e1 de çok güzel bi haber aldım💜 e1 de çığlık atip zip zip ziplamamak için zor tuttum.telefonu kapatınca ufaktan damlacıklar süzüldü gözümden..tabi insanlara çaktırmadan siliyorum filan ama bu veleti de bi başlayınca durdurmak biraz zor oluyor..neyse ki ineceğim yere yaklaşmıştim..ilk defa mutluktan ağladım..çok garip bi duygu bu..evet arkadaşlar "teyze" oluruyorumm😅💜💜 bu kadar niye sulu gozluyum bilmiyorum ama teyze olduğu için ağlayan tek insan değilimdir inşallah🙊ilginc tarafı ben ablam aramadan önce bir hafta oldu olmadı rüyamda görmüştüm bu haberi..çok mu çok temiz kalpliyim ne😄 simdi yoruma bi şeye malum olurmuş demeyin 🙄👋 neyse hepinize benden çaaayyy, hadi yine iyisiniz😂