artık hayalim ve ileriye dönük düşünceler kalmadı zihnimde. bugünü yaşayıp yarını planlar gibi yapıyorum. İş hayatı ilk zamanlar keyifliydi sonra yavaş yavaş monotonluğa evrildi. şimdi mecburiyet.
oyunlarda load game yerine new game diye bir seçenek oluyordu. onu nasıl yapacağımı bulamıyorum sanırım.çalıştığım alan dolayısıyla sürekli bir proje bitirip yenisine başlasamda yinede artık tekrara düştüğümü hissediyorum.7 senede sıkıldım kaldı geriye 25 sene ,emekliliğe kadar nasıl geçecek bu zaman bilmiyorum.
merhabalar,
çok çoook uzun bir aradan sonra tekrar karşınızdayız. karşınızdayız derken imla hatası yapmıyorum, şimdi size bize ait olan o hikayeyi anlatayım. yıllar yıllar önce bu diyardan güzel bir kızla tanışmıştım. daha ilk konuşmamızda ona “benim kız arkadaşa ihtiyacım yok, yeterince kız arkadaşım var, seninle olursa ciddi bir ilişki için tanışmak istiyorum” demiştim, karşımdaki kadının “oha benle mi” demese de hoşuna gitmişti. başlarda fırtınalı, ortalarında yağmurlu ama her ne kadar olumsuz hava muhalefetiyle karşılaşsak da hep bir şekilde güneş tepemizde gülümsüyordu ve aşıyorduk. bu zorlukları beraber atlattığımızdan mı güçlendik de iyi bir çift olduk yoksa huy mu değiştirdik bilemiyorum. belki de artık hanımcı olmamdan dolayıdır, bunu da bilmiyorum. fark ettim de ben baya baya bilmiyorum, oysa bu sitede takılırken her şeyi bilirdim hof ya :/ neyse hava durumu diyordum, son iki yıl mı yoksa üç yıl mı (allah nazardan saklasın) ideal çift olarak devam ediyoruz. geriye dönüp arkamıza baktığımızda neleri aştık, neleri yendik, hatta ne acılarda beraber kavrulduk da unuttuk, hatırlamıyoruzdur. İlk tanıştığımızda yeni mezun işsizdim, o ise daha birinci sınıfı bitirmiş çömezdi. cebimizde üç kuruş parayla kalacak yerimiz yok, çadırda kalıyor, nerde ucuz yemek varsa oradan besleniyorduk. o tatilden yani ilk buluşmamızdan sonra hayatıma öyle bir şey oldu ki; bi kaç hafta sonra mesleğime başladım. ben mesleğimde pişerken o okulunu bitirdi. o okulunu bitirirken ben de alanımda şehrimin hatırı sayılır öğretmenlerinden oldum, kendi yerimi açtım. o atama beklerken ben kitaplar yazdım, hatta ondan da tasarım konusunda çok yardım aldım. maddi ve manevi birbirimizi çok destekledik, bugün bile gözümüz kapalı birbirimiz için tereddüt etmeden her şeyi yapabiliyoruz, karşımızdakinin isteklerine saygı duyarak hep onu destekliyoruz. neyse konuya geri dönmeliyim, konu o olunca dikkatim çabuk dağılıyor (:
İki yıl önce atanmasıyla da onun hayatındaki öncelik sırası tamamlanmış oldu. önce okul bitecek, güçlü bir kadın olarak ayaklar üstünde durulacak sonra da evlilik planları yapılacaktı. nitekim son iki yıldır planlar yapılıyor, son bir yıldır da ciddi bir birikim yapılıyor. şu anda yedinci yılımızı devirmeye doğru gidiyoruz, dönüp arkama baktığım zaman, bir kadın için ne kadar değiştiğimi, aslında ne kadar güzelleştiğimi görüyorum. ailem de bunun farkında olmalı ki hatunu benden daha çok seviyor olmalılar. annem daha bugün yemekte “x kızım beni aradı, doğum günümü kutladı , çok mutlu oldum” dedi. ben de ona “biliyorum, bana da söyledi” dedim gülümseyerek. o şu anda çalıştığı ile doğru yol alıyor, ben de gelecekteki yuvamızın bekçiliğini yapıyorum şehrimde. bir yazara yakışmayacak şekilde dağınık bir anlatım olduğunun farkındayım, belki de şairler bundan dolayı düz yazı yazmak yerine lirik eserler vermeyi tercih etmiştir. şimdi onları biraz daha iyi anlıyorum. duygu yüklüyken kalemin ne kadar güçlü olursa olsun, ihanetine uğruyorsun, ifade gücün daralıyor. yazımı daha da uzatmak isterdim ama olur da post yayınlanırsa anasayfanın içinden geçmek istemem.
özet geç ne anlatıyorsun sen diyenlere premium hizmet: seven bir adamın saçmalaması, okuyup zaman kaybetme.
bu arada güzel kadınım, yolun açık olsun. seni seviyorum.
çok çoook uzun bir aradan sonra tekrar karşınızdayız. karşınızdayız derken imla hatası yapmıyorum, şimdi size bize ait olan o hikayeyi anlatayım. yıllar yıllar önce bu diyardan güzel bir kızla tanışmıştım. daha ilk konuşmamızda ona “benim kız arkadaşa ihtiyacım yok, yeterince kız arkadaşım var, seninle olursa ciddi bir ilişki için tanışmak istiyorum” demiştim, karşımdaki kadının “oha benle mi” demese de hoşuna gitmişti. başlarda fırtınalı, ortalarında yağmurlu ama her ne kadar olumsuz hava muhalefetiyle karşılaşsak da hep bir şekilde güneş tepemizde gülümsüyordu ve aşıyorduk. bu zorlukları beraber atlattığımızdan mı güçlendik de iyi bir çift olduk yoksa huy mu değiştirdik bilemiyorum. belki de artık hanımcı olmamdan dolayıdır, bunu da bilmiyorum. fark ettim de ben baya baya bilmiyorum, oysa bu sitede takılırken her şeyi bilirdim hof ya :/ neyse hava durumu diyordum, son iki yıl mı yoksa üç yıl mı (allah nazardan saklasın) ideal çift olarak devam ediyoruz. geriye dönüp arkamıza baktığımızda neleri aştık, neleri yendik, hatta ne acılarda beraber kavrulduk da unuttuk, hatırlamıyoruzdur. İlk tanıştığımızda yeni mezun işsizdim, o ise daha birinci sınıfı bitirmiş çömezdi. cebimizde üç kuruş parayla kalacak yerimiz yok, çadırda kalıyor, nerde ucuz yemek varsa oradan besleniyorduk. o tatilden yani ilk buluşmamızdan sonra hayatıma öyle bir şey oldu ki; bi kaç hafta sonra mesleğime başladım. ben mesleğimde pişerken o okulunu bitirdi. o okulunu bitirirken ben de alanımda şehrimin hatırı sayılır öğretmenlerinden oldum, kendi yerimi açtım. o atama beklerken ben kitaplar yazdım, hatta ondan da tasarım konusunda çok yardım aldım. maddi ve manevi birbirimizi çok destekledik, bugün bile gözümüz kapalı birbirimiz için tereddüt etmeden her şeyi yapabiliyoruz, karşımızdakinin isteklerine saygı duyarak hep onu destekliyoruz. neyse konuya geri dönmeliyim, konu o olunca dikkatim çabuk dağılıyor (:
İki yıl önce atanmasıyla da onun hayatındaki öncelik sırası tamamlanmış oldu. önce okul bitecek, güçlü bir kadın olarak ayaklar üstünde durulacak sonra da evlilik planları yapılacaktı. nitekim son iki yıldır planlar yapılıyor, son bir yıldır da ciddi bir birikim yapılıyor. şu anda yedinci yılımızı devirmeye doğru gidiyoruz, dönüp arkama baktığım zaman, bir kadın için ne kadar değiştiğimi, aslında ne kadar güzelleştiğimi görüyorum. ailem de bunun farkında olmalı ki hatunu benden daha çok seviyor olmalılar. annem daha bugün yemekte “x kızım beni aradı, doğum günümü kutladı , çok mutlu oldum” dedi. ben de ona “biliyorum, bana da söyledi” dedim gülümseyerek. o şu anda çalıştığı ile doğru yol alıyor, ben de gelecekteki yuvamızın bekçiliğini yapıyorum şehrimde. bir yazara yakışmayacak şekilde dağınık bir anlatım olduğunun farkındayım, belki de şairler bundan dolayı düz yazı yazmak yerine lirik eserler vermeyi tercih etmiştir. şimdi onları biraz daha iyi anlıyorum. duygu yüklüyken kalemin ne kadar güçlü olursa olsun, ihanetine uğruyorsun, ifade gücün daralıyor. yazımı daha da uzatmak isterdim ama olur da post yayınlanırsa anasayfanın içinden geçmek istemem.
özet geç ne anlatıyorsun sen diyenlere premium hizmet: seven bir adamın saçmalaması, okuyup zaman kaybetme.
bu arada güzel kadınım, yolun açık olsun. seni seviyorum.
yılbaşında planlarınız neler? xjxjx
bir çok şey başardım hayatımda özellikle üniversiteye başladığımdan beridir. İyi bir işim var kendi halimde yaşıyorum hayatı. güzel para kazanıyorum, iyi bir bölüm okuyorum, gelecek planlarım için çok çeşitli organizasyonlarda görev alıyorum. bir proje uğruna 19 mayıs sanayi sitesi'ne bile gittim. ama yolunda gitmeyen şeyler de yok değil. burayı ara ara girip kullanıyorum. not defterim burası. çok fazla insandan zarar gördüm. çok kırıldım. çok kötü davrandılar. kanımda var o dik başlılık elimde değil, dik durmaya çalıştım. hiçbir şeye gücüm kalmadığını hissediyorum bugünlerde. çok kırdılar. kırıldım.
kesiksiz uyuyanlara özeniyorum. rahatsız, bölük bölük uykulara sahibim. aynı zamanda çok uzun uykulara ama konu bu değil, konu öğretmenlik frank. bazen düşünüyorum da öğretmen olasım var. tüm öğrenciler tarafından sevilen bir öğretmen. çünkü inancım beni arkadaşlık ilişkisi ile birleşen öğretmenlerin daha çok sevildiği tezine sürüklüyor. ben öyleydim mesela; en başarılı olduğum dersler hep sevdiğim öğretmenlerin dersiydi. çoğunun iyi niyeti suiistimal edilir, ardından bir canavar doğardı. sonrasında “iyi niyetli olmak yaramıyor size.” cümleleri ve hemen ardından gelen masaya çarpmış yumruklar. yaramaz öğrencilerin çoğu sorunları olan öğrencilerdi, lakin odak merkezini hep sınıfın en çalışkanı sahiplenirdi. tüm öğretmenler ona yönelir, bizi 2. plana atarlardı, belki de 3. 5. 6. planlara. bunun aksi tavırlarını sergileyen hocaları hep garipsedim, alışılmamış bir hissiyatti. bir kadın öğretmenim vardı, tüm sorunlarımı göz ardı eden tek bir öğretmen. İyi niyetini istesem de suiistimal edemezdim, yanımda gibiydi. sarılışı vardı bir defasında, kötü olduğum bir anda hem de. bu sınıfta eleni’yi(ewt bni .s) ayrı seviyorum diyerek içten bir sarılışı, benim ise durumun şoku ile kendimi ondan uzaklaştırıp geri çekişim.(lez msn lan?) tabii hemen ardından gelen bir pişmanlığı yok saymamalıyım. İçten, şefkat doluydu ama ihtiyacım yoktu buna. sonrasında sınıf içi çok konuşulmuştu, “okulda hiçbir hocaya sevdiremedik kendimizi afghsjkldşs.” dedikçe söylenen “öyle dme o karı sni sefio.” söyleşileri. benim ise daha çok uzaklaşmam. karışık mevzulardı. zaman geçtikçe dersi sevdiren bir hareketin sahip olduğu bir mevzu. doğru. sonrasında o derste başarılı oldum, nedeni ise inek gibi çalışıyor olmam değil de(ki işm olms.) 5 saniyelik bir sarılmaydı. İhtiyacım olan sevgi pıtırcıklığıydı demek ki. bu yüzden arada bir öğretmen olasım geliyor, sonrasında geçiyor. geçmediği zamanlar daha fazla ama çizildi artık bir şeyler.
şu alarmını erteleyen insanların mantığını çözebilmiş değilim .😩madem kurduğun alarm saatinde uyanmayacaksin, 5 dakika sonrasina erteleyip erteleyip duracaksan neden o saate alarm kurmak yerine uyanabilecegin saate alarm kurmuyorsunki. 😒her 5 dakika da bir alarmı çalıp uykumun içine eden bir kız var 😧.gelde güne mutlu başla !kafamda hain planlar dolasmiyor 😈değil fakat ugrasacak mecalim kalmadi 😐
dunyayi nesneler degil
ozneler yonetir
bute kaldigim dersler, gune annemle babamn bagirismalari ile baslamam, maddi sikintilardan oturu guzel planlar yaptigim tatilde calisacak olacagimi ogrenmemin acisi bunun sonucunda moral bozuklugu ve nefretin etkisiyle tum gun sapkin hislerimi tatmin edecek intikam temali film sahneleri ve sadist pornolar izlemem ve bunlarin sebebiyle tum.gun bitkin kederli nefret dolu intihar egilimi tavan olarak yasayan bir ben
kactim gene oyalandikca oyalanmaya uyustukca uyusmaya calistim fakat her aci yalniz kalindiginda kisisel sorgulama ve arinma saglar.cunku umudun yakiti budur.
sorgulamak dusunceleri duzenlemek ve hayaller kurmak
iste yine bunlari yaptim.ne zaman denizin en dibine batsam ve sirtim dibe degse o basincta boguluyor olsam kulaklarimda baski hissetsem son bir can havliyle dogrulur bacaklarimi ve ayaklarimi hizaya getirir ani bir sicrayisla yukseliveririm.bu yukelisle dibten tecrube adinda bir hazine cikarttim.anladim ki dunyayi nesneler sistemler kurallar drgil ozneler insanlar torpiller adaletsizlikler yonetiyor.milyonlarca insanin tum yil cabaladigini siradan biri bir bilet parasiyla kazanip omur boyu rahat yasayabiliyor
ezik internet trollu sorunlu olabilirim.sahip olduklarim koti olanilir.herkese limon veren hayat bana diski vermis olabilir.fakat bem bu diskiyi gubre yapip limonu olanlari bana muhtaf edebilirim.umutla hayaller kurdum.dusuncelerimi duzenledim kisisel arinmami sagladim ve
yeni bir
taki turu
sosyal medya sitesi
restaurant zinciri
cikartma turu
ile , -insanlarin arzulari icin yasadigi yasamin ozunun arzu oldugu sevgininde huzurunda eglenceninde ayni arzu oldugu- hakikatinide referans alarak tum arzulari tek bir kaynaktan karsilayacak bir sistemle dunyayi ele gecirme insanlari kole etme projesi buldum.kor olabilirim ama kulaklarim iyi duyar, sagir olabilirim ama gozlerim daha iyi algilar.
tecrube en buyuk hazine ve bugun hazineme hazine ekledim ve tekrar idrak ettim
ben tum bunlarin ustundeyim.
ozneler yonetir
bute kaldigim dersler, gune annemle babamn bagirismalari ile baslamam, maddi sikintilardan oturu guzel planlar yaptigim tatilde calisacak olacagimi ogrenmemin acisi bunun sonucunda moral bozuklugu ve nefretin etkisiyle tum gun sapkin hislerimi tatmin edecek intikam temali film sahneleri ve sadist pornolar izlemem ve bunlarin sebebiyle tum.gun bitkin kederli nefret dolu intihar egilimi tavan olarak yasayan bir ben
kactim gene oyalandikca oyalanmaya uyustukca uyusmaya calistim fakat her aci yalniz kalindiginda kisisel sorgulama ve arinma saglar.cunku umudun yakiti budur.
sorgulamak dusunceleri duzenlemek ve hayaller kurmak
iste yine bunlari yaptim.ne zaman denizin en dibine batsam ve sirtim dibe degse o basincta boguluyor olsam kulaklarimda baski hissetsem son bir can havliyle dogrulur bacaklarimi ve ayaklarimi hizaya getirir ani bir sicrayisla yukseliveririm.bu yukelisle dibten tecrube adinda bir hazine cikarttim.anladim ki dunyayi nesneler sistemler kurallar drgil ozneler insanlar torpiller adaletsizlikler yonetiyor.milyonlarca insanin tum yil cabaladigini siradan biri bir bilet parasiyla kazanip omur boyu rahat yasayabiliyor
ezik internet trollu sorunlu olabilirim.sahip olduklarim koti olanilir.herkese limon veren hayat bana diski vermis olabilir.fakat bem bu diskiyi gubre yapip limonu olanlari bana muhtaf edebilirim.umutla hayaller kurdum.dusuncelerimi duzenledim kisisel arinmami sagladim ve
yeni bir
taki turu
sosyal medya sitesi
restaurant zinciri
cikartma turu
ile , -insanlarin arzulari icin yasadigi yasamin ozunun arzu oldugu sevgininde huzurunda eglenceninde ayni arzu oldugu- hakikatinide referans alarak tum arzulari tek bir kaynaktan karsilayacak bir sistemle dunyayi ele gecirme insanlari kole etme projesi buldum.kor olabilirim ama kulaklarim iyi duyar, sagir olabilirim ama gozlerim daha iyi algilar.
tecrube en buyuk hazine ve bugun hazineme hazine ekledim ve tekrar idrak ettim
ben tum bunlarin ustundeyim.
gençler toplanın! kuzenimle çingenlerden yediğimiz efsane dayağı anlatıcam şimdi.
2011 yılının temmuz ayı, hava İstanbul’un normal şartlarının üstünde sıcak. zorla kuran kursuna gönderiliyorum.(buradaki zorla, öğrenmek istemediğim için değil, bilmeme rağmen her yaz gönderildiğim için.) neyse kuzenimle çıktık kurstan saat 3 civarı(bizde öyleydi, öğleden sonra fıkıh, islam tarihi falan anlatılırdı) eve geldik, ter arka organımızdan çıkmış. neyse biraz dinlendik. kuzenim dedi ki kanka hep bizim mahallede oynuyoruz bir de sizin buradakilerle oynayalım. dedim şu arkada sürekli bir grup top oynuyor. velhasıl, çıktık yürüyoruz. baktık bunlar oynuyor. sa as faslını atlattık. bizi beraber bir takıma koydular. (efendime söyleyeyim biz de şu an tff 1. ligde olan o zaman adı duyulmamış ümraniyesporun seçmelerine katılıp kazandık ama klasik türk ailesi mantığıyla okulunuzu okuyun denilerek gönderilmemiştik) neyse başladık oyuna birimiz sağ açık birimiz sol açık 8 e 8 oynuyoruz. biz birbirimizle anlaşıp tanıdığımız için meğersem boktan takımı toparlayıp çatır çutur atıyoruz. her golden sonra da bi seviniyoruz falan. sonra bi kaç pozisyon sonra bizim ayaklara tekmeler savrulmaya başladı. dedim ki kanka bak bunların derdi belli kavga çıkarmak. gel geriye geçelim, yoksa bu işin sonu kavga bizi dayak manyağı yaparlar. neyse geçtik geriye, ama adamlar koymuş kafaya ya sakatlayacaklar ya dövecekler. bir kaç dakika sonra kuzenimi indirdiler. kuzenim adama vuracak durdurdum. ama bizimki hırs yaptı adama çift daldı. zaten herşey burada başlıyor. çocuk kalktı küfür edip bizim deliyi itti. bizimki de vurdu çocuğu indirdi. ben arkasından gelene yapıştırdım. abi vuruyoruz bitmiyorlar. bunlar delikanlılığı bıraktı tek tek gelirken hep beraber geldiler. tabi biz yere düştük. dedik ölmeyelim kafayı koruduk. yine iyi korunmuşuz bir tek sırtımıza darbe aldık. tabi bi bayılmışız. kafayı kaldırdığımızda hava kararmış. kalktık eve gittik. kuzenimi de bize götürdüm. benim tek kişilik yatağa düşmüşüz. en son hatırladığım oydu. sabah kalktık. sabah dediğime bakmayın. nereden baksanız öğleni geçmiş ikindi olacak. tabi biz hala şaşkınız. sonra planlar yapıyoruz intikam yeminleri falan ama planların hepsi çöp. yine dayak yeriz. sonra tabi intikamı aldık. çok da ağır oldu. karakolluk olduk. o da sonraki hikayede artık :d
2011 yılının temmuz ayı, hava İstanbul’un normal şartlarının üstünde sıcak. zorla kuran kursuna gönderiliyorum.(buradaki zorla, öğrenmek istemediğim için değil, bilmeme rağmen her yaz gönderildiğim için.) neyse kuzenimle çıktık kurstan saat 3 civarı(bizde öyleydi, öğleden sonra fıkıh, islam tarihi falan anlatılırdı) eve geldik, ter arka organımızdan çıkmış. neyse biraz dinlendik. kuzenim dedi ki kanka hep bizim mahallede oynuyoruz bir de sizin buradakilerle oynayalım. dedim şu arkada sürekli bir grup top oynuyor. velhasıl, çıktık yürüyoruz. baktık bunlar oynuyor. sa as faslını atlattık. bizi beraber bir takıma koydular. (efendime söyleyeyim biz de şu an tff 1. ligde olan o zaman adı duyulmamış ümraniyesporun seçmelerine katılıp kazandık ama klasik türk ailesi mantığıyla okulunuzu okuyun denilerek gönderilmemiştik) neyse başladık oyuna birimiz sağ açık birimiz sol açık 8 e 8 oynuyoruz. biz birbirimizle anlaşıp tanıdığımız için meğersem boktan takımı toparlayıp çatır çutur atıyoruz. her golden sonra da bi seviniyoruz falan. sonra bi kaç pozisyon sonra bizim ayaklara tekmeler savrulmaya başladı. dedim ki kanka bak bunların derdi belli kavga çıkarmak. gel geriye geçelim, yoksa bu işin sonu kavga bizi dayak manyağı yaparlar. neyse geçtik geriye, ama adamlar koymuş kafaya ya sakatlayacaklar ya dövecekler. bir kaç dakika sonra kuzenimi indirdiler. kuzenim adama vuracak durdurdum. ama bizimki hırs yaptı adama çift daldı. zaten herşey burada başlıyor. çocuk kalktı küfür edip bizim deliyi itti. bizimki de vurdu çocuğu indirdi. ben arkasından gelene yapıştırdım. abi vuruyoruz bitmiyorlar. bunlar delikanlılığı bıraktı tek tek gelirken hep beraber geldiler. tabi biz yere düştük. dedik ölmeyelim kafayı koruduk. yine iyi korunmuşuz bir tek sırtımıza darbe aldık. tabi bi bayılmışız. kafayı kaldırdığımızda hava kararmış. kalktık eve gittik. kuzenimi de bize götürdüm. benim tek kişilik yatağa düşmüşüz. en son hatırladığım oydu. sabah kalktık. sabah dediğime bakmayın. nereden baksanız öğleni geçmiş ikindi olacak. tabi biz hala şaşkınız. sonra planlar yapıyoruz intikam yeminleri falan ama planların hepsi çöp. yine dayak yeriz. sonra tabi intikamı aldık. çok da ağır oldu. karakolluk olduk. o da sonraki hikayede artık :d
fazla uzun ve yoğun bir kaç günün ardından sonunda tam anlamıyla buradayım 😇 öncelikle doğum günün kutlu olsun @chiko 😍🎊🎊 İyi ki doğmuşsun sen doğmazsan kim benim yasak aşkım olacaktı,kim benimle itinayla midye yeme planları yapıp asla yemeyecekti 😂😂 nice mutlu senelere o güzel gözlerin inşallah hep parlar öyle mutlu olursun ki mutluluktan gözlerinin içi güler ve sadece mutluluktan akar yaşlar o güzel gözlerinden 🙏🏻 yeni yaşında her şeyin gönlünce olması dileğiyle 😇 son bir şey daha üstünde ne var? 🙄😂
gün geçmiyor ki planlarımın suya düşmesine şahitlik etmekten yoksun olmayayım.
bir kaç gündür fake hesabımla instada feministlik sayfalarına takmış durumdayım. en başında çok iyi hissettiriyordu. öfkeni dışa vurma bakımından, insan rahatlıyor. ve yalnız olmadığımı, kendim gibi binlerce insan olduğunu görmek cidden güzel hissettirdi. ama sonra işi abarttığımı farkettim. tabi kendi kafamda. bundan yıllar önce kurduğum hayaller yeniden kafamdaki yerini buldu. mesela en basitinden bir çete kurup nerde ne kadar tacizci tecavüzcü varsa bulup işkence etmek gibi. sonra bu görüntüleri yayınlıyoruz felan. şimdi buna yasadışı diyenler olabilir. ama unutmamak lazım ki yasaları oluşturan da insanlar. neye göre yasak kime göre yasak. ki zamanla değişiyor da. mesela bir zamanlar toplu taşıma da bile sigara serbestmiş.ama şimdi değil. mesela yıllar önce atatürk resmini yırtmak bile yasakken şimdi insanlar(!) ana avrat giriyor. kağıtta cezası var ama uygulamada var mı yok. bence bu tarz birşeyde de arkamızda iz bırakmadıkça (yanınlayacağımız videolar dışında) bir sıkıntı çıkacağını sanmam. ayrıca yasa dediğimiz kavramın hakkı verirse zaten böyle planlara projelere gerek kalmaz. ki en acısı da bence şu ki; kadın veya çocuk tecavüze uğruyor. eğer şansları varsa tecavüzcü hapse atılıyor(her türlü halttan, giydiği kıyafetten bile indirim alarak). sonra sen bu kızın,ailesinin ödediği vergiyle o şerefsizi hapishanende besliyorsun. nasıl bir adalet sistemimiz varsa. hiç birimizin elinden birşey gelmiyor. tek yapabildiğimiz sosyal medya üzerinden, sosyal medya tacizcilerini ifşa etmek. fake hesaplara yapacak bir şeyimiz olmuyor. çaresiz hissediyorum bu yüzden daha az girmeye, kendimi çok kaptırmamaya karar verdim. bu sefer de sıkıntıdan zırt pırt mutfağa gitmeye başladım. annem sabah süt mısır pişirmiş. üstüne şeftali, çilek (tabi ki bunlarda da dozu ayarlayamadım) derken iyice saçmaladım. gıda zehirlenmesi felan yaşamasam iyi. neyse esen kalın, benim tatilim şey gibi geçse de sizin ki güzel geçsin :))
yokusun gidisati
henuz 2. is gunumu tamamladim dunku kadar yorulmadim zaten dukkan kucuk patronda anlayisli kibar biri
beni cok saf temjz ve caliskan gordugu icin sevdi ve 2 gundur normalde 20 yken 25 verdi yovmiyemi
13 aaatin 24 dakikalik oglen arasinda eve gelmek disinda 12 saat calisiyorum 6 sat uyku uyuyorum kendike 5 6 saat kaliyor e ben major depresyonda olan sorunlu biriyim.yasama dair bir beklentim istegim csbam hayalim hepsi bitti.bir daha canlanamayacak sekilde bitti canlansada hep sorunlu olacagim normal olmak icin inanilmaz caba sarf edcegim ve bu cabalarin disa yansimalari hayatim boyunca bana siinti cikaracak
yaz tatilimdeki kendimi gelistirme hayallerim bitti duzenli spor kutuphane yuruyus tiyateo sinema planlarjm bitti
son umudumu yaz tatiline harcamistim belki panzehirin son damlasi etkili olurdu ama sonucta yine bir halt olmadi ve dahada kotuye gitti kole oldum dukkanda sirt agrisindan oluyorum kendi kendime hayata tutunmaya calisirken ailemde maddi durumlarda iyice sorun cikartiyoe
cinneti ve vahsetleri anlayabiliyorum bu dunya ve insanlar bunu hak ediyor
simdi kendimi elestireyim belkide tek sorunum kimligimi bulamamaktie cunku son 6 7 yildir kendimi uyusturarak yasiyorum belki gercekte dukkandaki saf caliskan cocugumdur ama hayir hayatim boyunca yasadigim asagilanmanin siddetin baskinin bir sonucu olan nefretim kinim sadistligim tam aksini soyluyor baskalarina zarar vermemwk icim yapabilecegim en iyi iyolik intohar etmek olmalimcozulemeyen dumcuk sorundan baska bir sey degildir ve en iyisi kesilmesidir.son 1 aya yakindir ana kuzusu kivaminda hisswttigim caresizlik yalnizlik ve sefkat isteme bozukluklarinin yarattigi kanserlinimsi aci bunu kanitliyor
henuz 2. is gunumu tamamladim dunku kadar yorulmadim zaten dukkan kucuk patronda anlayisli kibar biri
beni cok saf temjz ve caliskan gordugu icin sevdi ve 2 gundur normalde 20 yken 25 verdi yovmiyemi
13 aaatin 24 dakikalik oglen arasinda eve gelmek disinda 12 saat calisiyorum 6 sat uyku uyuyorum kendike 5 6 saat kaliyor e ben major depresyonda olan sorunlu biriyim.yasama dair bir beklentim istegim csbam hayalim hepsi bitti.bir daha canlanamayacak sekilde bitti canlansada hep sorunlu olacagim normal olmak icin inanilmaz caba sarf edcegim ve bu cabalarin disa yansimalari hayatim boyunca bana siinti cikaracak
yaz tatilimdeki kendimi gelistirme hayallerim bitti duzenli spor kutuphane yuruyus tiyateo sinema planlarjm bitti
son umudumu yaz tatiline harcamistim belki panzehirin son damlasi etkili olurdu ama sonucta yine bir halt olmadi ve dahada kotuye gitti kole oldum dukkanda sirt agrisindan oluyorum kendi kendime hayata tutunmaya calisirken ailemde maddi durumlarda iyice sorun cikartiyoe
cinneti ve vahsetleri anlayabiliyorum bu dunya ve insanlar bunu hak ediyor
simdi kendimi elestireyim belkide tek sorunum kimligimi bulamamaktie cunku son 6 7 yildir kendimi uyusturarak yasiyorum belki gercekte dukkandaki saf caliskan cocugumdur ama hayir hayatim boyunca yasadigim asagilanmanin siddetin baskinin bir sonucu olan nefretim kinim sadistligim tam aksini soyluyor baskalarina zarar vermemwk icim yapabilecegim en iyi iyolik intohar etmek olmalimcozulemeyen dumcuk sorundan baska bir sey degildir ve en iyisi kesilmesidir.son 1 aya yakindir ana kuzusu kivaminda hisswttigim caresizlik yalnizlik ve sefkat isteme bozukluklarinin yarattigi kanserlinimsi aci bunu kanitliyor
kaderima dogru ilerliyorum
ne kadar aksi yonde cabalasamda hepsi bosuna.gecmisime suanki davranislarima icinde bulundugum yasam sartlarina gore coktan ilk cinayetimi filan islemem gerekiyor
en son 4 gun once olumlu pozitif bilgece yazdigim yazi veya iyi meditasyon yapabilmem farkli bakabilmem ozrlestiri yapabilmem vs gercegi sadece ortuyor halbuki gercek ortunun altinda tum gercekligiyle bekliyor
ofke kontrolum iyice kotulesiyor.artik susturulmaya umursanmamaya ustume gelinmesine katlanamiyorum.bugun mutfakta ofkeyle anneme bagirirken tezgahta bicak gordum ve onu aniden bogazima saplamak geldi
evdeki tum catisma ezilmekten kaynaklaniyor.bugun annemin "bana bak bu adama elim mahkum diye sende ezmeye kalkma" demesi iste ezlme bu.cocuk ruhlu merhametli sevgi dolu guzel annemin bu sozleri tum gun mutfaktan cikmamasi biz ac kalmayalim diye babamin cebinden calmasi sagliginin giderek bozulmasi ustune basina almamasi sosyalliginin 0 olmasi ve tum bunlara sevgiyle umutla inancla katlanmasi.iste ezilmek bastirilmak curutulmek tam olarak bu
annemin derdi eve ekmek su yemeklik alabilmek benmse 400 lira aylik kredimin 100 lirasini 4 gun once , 60 lirasiniysa bugun evin faturasi icin harcamis olmam o parayi geri alamayacak olmam ve o kadarcik paranin benim kiyafet spor ve sosyallesirsem diye yol parasi olmasi ve de o para icin 2 haftadir neredeyse hic para harcamamam sabirla parami tutmam.hayatinizda hic onem verdiginiz ozendiginiz sabirla baktiginiz sey aniden elinizden siz itiraz edemeden alindi mi?bana hep oldu insanlsr hep deger verdiklerimi aldilar guzellikleri aldilar duygularimi aldilar
bugun 21 yasina gelmis olan ben agladim ama rn fazla 3 4 yas damla akti duygularimi bile derinden hissedemedim neden agladigima anlam veremedim.ve bugun tipki dunde oldugu gibi bagirmadan kavgadan sonra hareket etmekten vazgecme gibi bir hale geldim bir ara.5 dakika boyunca yatakta yattim icimden hareket etmek ayaga kalkmak bir seyler yapmak hicbiri gelmedi.0 dusunce halindeydim bu haldeyken hicbir sey dusunmeden ofke heyecan gibi duygularimi kas hareket ettirir gibi yonetebildigimi kesfettim bir ara. kalktigimdaysa kendimi zorla ayakta tuttum
tum bunlarin uzerine 2 yildir sanaldanda olsa yakin dostum olan en fazla 4 gunde bir telefonda konustugum suana kadar daima destek oldugum bana "annemden babamdan bile yakinsin" diye defalarca soyleyen gunde 3 4 kere aradiginda en sacma seyleri bile 1 saat boyunca anlattiginda aglayarak bile benimle konustugunda sabirla dinledigim yardim etmeye cslistigim merhamet ettigim 1 ay oncesne kadar asosyal ailevi sorunlari okulda arkadas ortaminda asagilanma gibi durumlaru olan dostumun sevgili blunca sosyallesince beni unutmasi beni umursamamasi ona "artik katlanamiyorum intihar etmeyi dusunuyorum" dedigimde/yazdigimda bile aramayan sevgili kotu gun dostumun benimle iletisimini kismende olsa kesmesi icimdeki canavar icin cok faydali oldu
neden yasiyoruz?tat almak icin.maddi manevi her seyi tuketerek tat almak icin.peki tat alamayan biri icin hayat nedir?bir katlanistir iskencedir umutsuzluk isteksizlik sumsukluktur.bu dunya bir elma bizde icindeki kurtcuklariz.tum uzuntulerimiz dertlerimiz elmayi daha az tuketmekten yakinmaktan ibaret.
artik iyice sapkinlastigimi farkettim.merhametim ve tum iyi duygularim bana suana kadar hep aci ve zarar verdi.sefil ve zavalli insanlari gormek bana zevk veriyor guzel masum temiz saf seylerin hoyratca kullanilmasi siddetle ezilmesi beni sehvetlendiriyor.canavarlar milyonlarca insanin sistemli sekilde calismasiyla olusan eserlerdir.kimse canavar dogmaz hicbir bebek canavar degildir.ama toplum onlari oyle yapar
kitaplar sinema tiyatro cabalar planlar basarabilirim demek hicbiri motivasyon olmadan anlamdiz ve bir motivasyonum yok.buna gerekte yok.aile sevgi arkadas ortami ask huzur baris mi hayir onlar sadece asagilanmama ezilmeme ofkelenmeme sebeb oluyor.hayal dunyam ve giderek artan sapkinlarim kendimi daha guclu hissetmemi sagliyor.
icimdeki canavari tutan vicdan ve sevgi zincirlerim iste bu halde ve bu zincirler koptugunda canavar tum acimasizligiyla sapikligiyla deliligiyle ozgur olacak.
ne kadar aksi yonde cabalasamda hepsi bosuna.gecmisime suanki davranislarima icinde bulundugum yasam sartlarina gore coktan ilk cinayetimi filan islemem gerekiyor
en son 4 gun once olumlu pozitif bilgece yazdigim yazi veya iyi meditasyon yapabilmem farkli bakabilmem ozrlestiri yapabilmem vs gercegi sadece ortuyor halbuki gercek ortunun altinda tum gercekligiyle bekliyor
ofke kontrolum iyice kotulesiyor.artik susturulmaya umursanmamaya ustume gelinmesine katlanamiyorum.bugun mutfakta ofkeyle anneme bagirirken tezgahta bicak gordum ve onu aniden bogazima saplamak geldi
evdeki tum catisma ezilmekten kaynaklaniyor.bugun annemin "bana bak bu adama elim mahkum diye sende ezmeye kalkma" demesi iste ezlme bu.cocuk ruhlu merhametli sevgi dolu guzel annemin bu sozleri tum gun mutfaktan cikmamasi biz ac kalmayalim diye babamin cebinden calmasi sagliginin giderek bozulmasi ustune basina almamasi sosyalliginin 0 olmasi ve tum bunlara sevgiyle umutla inancla katlanmasi.iste ezilmek bastirilmak curutulmek tam olarak bu
annemin derdi eve ekmek su yemeklik alabilmek benmse 400 lira aylik kredimin 100 lirasini 4 gun once , 60 lirasiniysa bugun evin faturasi icin harcamis olmam o parayi geri alamayacak olmam ve o kadarcik paranin benim kiyafet spor ve sosyallesirsem diye yol parasi olmasi ve de o para icin 2 haftadir neredeyse hic para harcamamam sabirla parami tutmam.hayatinizda hic onem verdiginiz ozendiginiz sabirla baktiginiz sey aniden elinizden siz itiraz edemeden alindi mi?bana hep oldu insanlsr hep deger verdiklerimi aldilar guzellikleri aldilar duygularimi aldilar
bugun 21 yasina gelmis olan ben agladim ama rn fazla 3 4 yas damla akti duygularimi bile derinden hissedemedim neden agladigima anlam veremedim.ve bugun tipki dunde oldugu gibi bagirmadan kavgadan sonra hareket etmekten vazgecme gibi bir hale geldim bir ara.5 dakika boyunca yatakta yattim icimden hareket etmek ayaga kalkmak bir seyler yapmak hicbiri gelmedi.0 dusunce halindeydim bu haldeyken hicbir sey dusunmeden ofke heyecan gibi duygularimi kas hareket ettirir gibi yonetebildigimi kesfettim bir ara. kalktigimdaysa kendimi zorla ayakta tuttum
tum bunlarin uzerine 2 yildir sanaldanda olsa yakin dostum olan en fazla 4 gunde bir telefonda konustugum suana kadar daima destek oldugum bana "annemden babamdan bile yakinsin" diye defalarca soyleyen gunde 3 4 kere aradiginda en sacma seyleri bile 1 saat boyunca anlattiginda aglayarak bile benimle konustugunda sabirla dinledigim yardim etmeye cslistigim merhamet ettigim 1 ay oncesne kadar asosyal ailevi sorunlari okulda arkadas ortaminda asagilanma gibi durumlaru olan dostumun sevgili blunca sosyallesince beni unutmasi beni umursamamasi ona "artik katlanamiyorum intihar etmeyi dusunuyorum" dedigimde/yazdigimda bile aramayan sevgili kotu gun dostumun benimle iletisimini kismende olsa kesmesi icimdeki canavar icin cok faydali oldu
neden yasiyoruz?tat almak icin.maddi manevi her seyi tuketerek tat almak icin.peki tat alamayan biri icin hayat nedir?bir katlanistir iskencedir umutsuzluk isteksizlik sumsukluktur.bu dunya bir elma bizde icindeki kurtcuklariz.tum uzuntulerimiz dertlerimiz elmayi daha az tuketmekten yakinmaktan ibaret.
artik iyice sapkinlastigimi farkettim.merhametim ve tum iyi duygularim bana suana kadar hep aci ve zarar verdi.sefil ve zavalli insanlari gormek bana zevk veriyor guzel masum temiz saf seylerin hoyratca kullanilmasi siddetle ezilmesi beni sehvetlendiriyor.canavarlar milyonlarca insanin sistemli sekilde calismasiyla olusan eserlerdir.kimse canavar dogmaz hicbir bebek canavar degildir.ama toplum onlari oyle yapar
kitaplar sinema tiyatro cabalar planlar basarabilirim demek hicbiri motivasyon olmadan anlamdiz ve bir motivasyonum yok.buna gerekte yok.aile sevgi arkadas ortami ask huzur baris mi hayir onlar sadece asagilanmama ezilmeme ofkelenmeme sebeb oluyor.hayal dunyam ve giderek artan sapkinlarim kendimi daha guclu hissetmemi sagliyor.
icimdeki canavari tutan vicdan ve sevgi zincirlerim iste bu halde ve bu zincirler koptugunda canavar tum acimasizligiyla sapikligiyla deliligiyle ozgur olacak.
merhaba omü dedikodu ailesi
tatil nasıl geçiyor ? benim pek parlak değil hiçbir şey yapmak istemiyor canım sıkıntıdan patlamak üzereyim okuldayken daha iyiydim ya tatilin yolunu gözlerdim eve geleceğim ve yapacağım şeyleri planlardım ama sonuç yine hüsran okulu arar oldum.
tatil nasıl geçiyor ? benim pek parlak değil hiçbir şey yapmak istemiyor canım sıkıntıdan patlamak üzereyim okuldayken daha iyiydim ya tatilin yolunu gözlerdim eve geleceğim ve yapacağım şeyleri planlardım ama sonuç yine hüsran okulu arar oldum.
3.5 senelik iliski. terketti. 2 hafta sonra baskasiyle cikmaya basladi. 40 gun cabaladim donderemedim. 1.5 ay gecti son konusmamiz uzerinden. ve terkedeli 2.5 ay oldu. gecmiyor. aciyor gecmiyor gecmeyecek. bu aciyla yasamayi ogrenmek gerek sadece. birgun biriyle evlendigimde cocugum oldugunda yada evlendigim insanla yapacagim butun planlarda aklima geleceksin. hayati zindan ettin. gelecegimide aldin. bir insanin gelecegi elinden alinir mi? ve uniden gelmistir. karsilasmayayim diye disariya cikmiyorum evden. ölürüm karsilasirsam. kaldiramam. o baskasiyla. neler yapiyor neler yasiyor tahmin ediyorum. yuregime bir bicak girmis cikmsi mumkun degil. nefes aldikca batiyor. allahim sen buyuksun ne diyeyim.
ben de evlenmeden önce sevgilime sakallarını kestireyim o zaman.eğer bebek totosuna dönerse cayayım,terkedeyim.hala gideri varsa bıyık bıraktırayım,çok kötü olursa terkedeyim o zaman(maalesef genellikle türk erkeği baba olduktan sonra bıraktığı için)yani işin şakası bir yana klişe olacak belki ama dış görünüşten etkilenmek karakterini tanıyana kadar bence.güzellik gelip geçici ama karakter kalıcıdır.bugün kızdan makyajsız gördün diye ayrılma planları yapıyorsan yarın öbür gün kız bir kaza geçirse arkana bakmadan kaçacaktın demek ki.bu kız niye böyle oldu şimdi yea .ss diye sorgulayacağına git bir köşeye otur karakterini sorgula.
bir kaç saat önce çok güzel yalanlar konuştum kin beslemem dedim lan akrep burcuyum ben bi kere sen hayırdır intikam planlarına bile başladım 😂😂😂
samsun'dan ayrılalı 2 sene oldu bir zamanlar tanıdığım insanın sahip olduğum çevrenin haddi hesabı yoktu ama o şehri bana bu kadar özletenin ayrılmadan çok kısa bi süre içinde gördüğüm ve tanışma fırsatı bile bulamadan şehirden ayrılmak zorunda olduğum bir kız olacağını tahmin edemezdim.. aklım kaldı, kalbim kaldı 2 sene bunları hissetmek için çok mu uzun bir süre? asla değil.. senin erasmusla portekiz'e gittiğini öğrendiğimde kafamda bir milyon tilkiyle planlar yaptım tüm bunları oraya gelipte sana söyleyebilmek için.. ama bir yandan da hayatımı devam ettirmek için yapmam gerekenleri yaparken bunu gerçekleştiremedim. sevgili psikolog bunu okuduğunda sana yazıldığını bileceksin ve bu kadar zaman sonra yollarımız kesişecek yeniden belki de.. şimdilik hoş'kal..
sınavlar bitti herkes valizini toparlayip gidiyor. arkadaşlarımın neredeyse hepsi gidiyor. ben şuan bir yere gidemiyorum. 1 hafta yalnız sayılırim. yurtta yalnızlık güzel oluyor ama onun haricinde hic iyi değil yaa. aslında hafta sonu için çok güzel planlarım vardı ama havalar sağ olsun izin vermeyecek gibi. alışveriş merkezlerini gezmeyi hiç sevmem çok bunalıyorum oralarda. sahilde takılmak çok güzel olurdu ama yağmur yağacakmış haftasonu. ya ben ne yapıcam 1 hafta hep yurtta kalmak da istemiyorum sinav haftasi çok bunaldim hep yurt ders okul. benim durumumda olan var mı acaba biraz ruhumu ferahlatmam lazım birşeyler yapmam lazım bir yerlere çıkmazsam daha da bunalırım diye düşünüyorum. fikirlere açığım siz neler yapacaksınız?😊
1 haftadır herkes vizesinin derdinde ben ise yurtta oda arkadaşlarımı trolleyerek sınavlarına calışmamalarını sağlıyorum (böylede iyi biriyim :):):)) neyse önümüzde ki 10 gün için çılgın planlar yaptım ama buraya yazıp sınavlara girecek arkadaşlardan küfür yemek istemiyorum neyse canlar iyi akşamlar herkese