çocukluğumuzda mahalledeki arkadaşlarla biraraya geldikmi sidik yarışı yapardık ,bizim orda bitane çocuk parkı vardı bildiğin çıkartıp kim daha uzağa işicek diye bakardık sırf bunun için saatlerce çişimi tuttuğumu bilirim okadar tutuyodum ki kalbim sidik torbamda atıyodu sanki .

sanki günün birinde sokakta yürüken kameralarla bi grup insan çıkıp bu güne kadar yaşadığın herşey şakaydı biz sana şaka yaptık diyeceklermiş gibi bi his geliyor.

bazen bu siteye girince, siteden sanki bitkisel hayata girmiş bir insandan umudu kestikleri gibi kestiklerini düşünüyorum elimde olmadan. aktif üye sayısı ve etkileşim sanki sürekli düşüyor ve sitede herhamgi bir geliştirici adım atılmıyor gibi 😒 kimseyi töhmet altında bırakmadan ufak çaplı bir sitemde bulunmak istedim teşekkür ederim 😇

İyi geceler. uzun bir aradan sonra iç dökmek için buradayım. aylar önce buradan zalımın oğlu diye seslendiğim kişiden bi haber aldım bugün. yeni bir şehre taşınmış, yeni yeni düzen kurmaya başlamış.
aklıma gelmesi yine gecemi zehir etti. bilmiyorum, ben onu halen atlatamadım galiba. pek kişiye de anlatamadım, kaldı öylece içimde. oysa ben kaşını ayrı kıtaya gözünü ayrı kıtaya resmetmek isterdim. mesleğinden mi bahsedecek, bana yapsın sunumunu isterdim. İçecek dertlenecek mi, benimle içsin. ne bileyim yumurta mı kıracak, çarptırdığı kap ben olayım derdim. gözünün önündeki hep ben olayım istedim, çünkü onun yüzü benim kadrajdan hiç çıkmıyor. onun yüzü en çok benim ellerime yakışırdı, benim başım da onun göğsüne. he, ama onun yanına en çok yakışacak sen miydin derseniz, orada başladı zaten problem. benimle olmak ona kıymekmış gibi geldi, kıyamadım.

ama şimdi pişmanım. sanki ne yöne yürüsem ona çıkıyormuşum gibi. hep o esmerden o esmere doğru gidiyorum. aylardır boşa nefes almışım. çektiğim havaya onun kokusu karışmazsa boşmuş. dank etti gece gece

ben ilk defa onun için değişmek istemiştim biliyor musunuz. İlk defa onu tanıyınca boş geçen tüm günlerime lanet ettim. allahım dedim, keşke muazzam bir entelektüel birikimim olsaydı da fiziksel eksikliği kapatabilseydim. karşısında tutulmasaydım, ellerim terlemeseydi. yeni doğmuşum da, ilk onu görmüşüm gibi donakalmasaydım keşke. ama kaldım işte. ve kendisinin başka bir kadına olan övgülerine tanık oldum. bu sırada kendimi tebrik de ettim. çok güzel bi adama tutulmuşum.

şimdi insanlar benim için ona benzeyenler ve benzemeyenler olarak ayrılıyor. en ufak bir ortak nokta tanışılan kişinin hanesine yetim sevindirme sevabı yazdırıyor benim kafamda

daha anlatacak bir şeyim kalmadı galiba. tek solukta yazdığım en uzun metni de buraya atıyorum.
hepinize karşılıklı sevgi dolu geceler

sanki bu gece tarihler 2020'nin sıradaki gününe değil de 11 ocak 2017 ye atmış gibi. sabahında gezgin efendiyle süren 40 km lik gel.git yolcuğum tamamlanmış. akşamına çay ocağında çaylar içilmiş, sonrasında balkonda kar maskesiyle kitap okunmuş, üşüyen vücudumu güzel bir duşla ısıttıktan sonra kahvemi yudumlarken karşı binadaki yeşil, aksa kömür yazısına bakarak müzik dinliyormuşum gibi. anda ise bazı şeyler hâlâ aynı bazıları ise eksik bazıları ise bambaşka. yatakta oturmak yerine, ben dünyadaki 1.yaşımı kutlarken onun ise mezardaki 23. yılını kutladığı dedemden kalma, restore ettiğim ahşap şezlongda oturuyorum. kahvem yok, hiç yok, buklesi dökülen uzun saçım yok... şarkılarım var, hâlâ aynılar. zaman geçti içine yenileri eklendi, bazıları çıktı. ama hâlâ kalp ritmime ayak uyduruyorlar. aksa kömür yazan duvardan sektirerek izlediğim karanlık gökyüzü yerine, karşı binanın çatısından sektirerek izlediğim gökyüzü var. aynı karanlık oda farklı bir ilde var. kitaplarım yanıbaşımda tüm ihtişamı ile var. varlıklar ve yokluklar. yazamadığımız eksik yazılar, okuyamayan eksik dostlar. ama anda tek bir cümle var. geçmiş hiçbir yere gitmez, sadece cee eee yapmak için yüzünü sizden gizlemiştir. mutlu geceler dostlarım...

bakın burdan melek ablaya yazıyorum o okumayacak çünkü dünyalar tatlısı bir bebisi var onunla ilgileniyor siteden haberi bile yok büyük ihtimal. kendisi yatay geçiş ile omuye gelmiş bir ablamız maviş gözlü temiz kalpli emel sayının imitasyonu. bir kenarda sessiz sessiz not tutuyordu bende gidip hoşgeldin dedim tanıştık ve benim samsunda en büyük destekçim oldu . elmalı pastalar mi dersiniz yoksa borekler poğaçalar mi dersiniz sanki öz kardeşi gibi bakti ilgilendi yardımcı oldu ders bile çalıştırdı hepsi karşılıksız sadece sevdi bisey beklemedi ailesi ile tanıştırdı şimdi evli olduğu sevgilisi ile tanıştırdı her aşure de ben seviyorum diye 5 lt lik evet abartmıyorum tam 5 lt lik aşure hazırladı. elmalı pasta görünce aklıma geldi samsunda bir yerde bir evde benim ablam var kan bagim yok ama o benim ablam çocuğu yiğenim kocası da eniştem 3 unu de çok seviyorum birgün yolumuz kesişecek. sizi seviyorum.

olay büyümesin tatsızlık olmasın diyerek alttan almaktan bıktım cidden. İnsanlar sadace kendisini düşünüyor sanki dünya onların etrafında dönüyor millete ki bu kendini beğenmişlik beni cidden yordu ve yormayada devam ediyor

İç sesimin çenesi düştü yine. ağzını aç konuş deseler yorgunum ama kafamın içi sanki bir meydan yeri.

ogm başvurum sonucunda bi yere yerleşememişim, pff benden iyi ormancı bulacaklar sanki

sabah kalkınca havanın yağmurlu olması çoğu insani gerer beni mutlu ediyor kalkar bakarsın heryer karanlık acaba 6 da mi uyandım ben diye düşünürsün bir bakarsın saat 8 o şok sana yeter ama benim için durum farklı kalkıp 1 bardak su içiyorum ve ilk isim içteki perdeyi çekip yağan sokağa bakmak oluyor sanki hipnotize oluyorum sonra aklıma ilk gelen parçayı açıyorum o parca eşliğinde kahvaltı hazırlıyorum sonra sevdicegimi uyandiriyorum çünkü o bir prenses ve prensesler geç uyanır

ben okurken ayda 2 kez memlekete günübirlik gidip dönüyordum biletimi önceden gidiş dönüş olarak alirdim özgül bafra beni üniversitenin önünden alır yine aynı araçla geri dönüş yapardım. neyse birgün araç nasil olduysa beni unutmuş otogara geçmiş araç yok yetiş diye aradılar tamam da ne ile araba yok taksi kim bilir ne kadar yazar gece saat 12 otostop çektim aracın biri beni otogar sapağına kadar bıraktı ordan bi otostop daha çektim dorsesiz bir scania durdu korka korka bindim içerisi hafif dumanlı doste 3 tane parlement 2 tane redbul kuruyemişler 3 tane telefon neyse tanıştık durumu anlattım yetişmem lazim diyorum ama kendim inanmıyorum yetisecegimize kamyon sonuçta ne kadar hızlı gidebilir ki sonra bu abi sanki benim ic sesimi duymus gibi sen canını sıkma kardeşim ben seni yetiştireceğim daha olmadı ankara yolunda yakalariz dedi bi bastı ibreyi sonra gördüm inşallah ölmeyiz diyorum kafamda milyon tane fikir hayatım gözümün önünden geçti gitti film şeridi gibi neyse daha bitmedi onu da başka zaman yazarım

2 yıldan uzun süredir ilk kez giriş yapıyorum siteye diğer hesabımın şifresini ve mailini bulamadım bu hesabı bulabildim hatırlayan 3 5 çıkar belki adsoyadxd nickini kullanıyordum ve evet nickimden hala pişman değilim xd sanki geçmişe gitmiş gibi oldum güzel muhabbetler dönerdi chen vardı enguzelmevsimim vardı güzel geldi sitenin tekrardan aklıma gelmesi burda son durum ne hala eskisi gibi güzel muhabbetler dönüyor mu site oldukça değişmiş

bı gün minubusde gidiyorum yanımda teyzenin biri yerinden kalkiyo gibi oldu.bende tayze inecekmisan diye sordum ve o anda muhabbet başladı .teyze öğrenci olup olmadığımı sordu bolumumu sordu ,ortam nasi diye sordu ,ortam derken siyaset varmi okulun içinde onu sordu.sonra muhabbet durdu bı sessizlik oldu teyze yuzume birkaç saniye bakdı ,durup dururken kolumdan kavrayıp aman oğlum abdestsiz gezme dedi .ulan sanki ben teyzenin kulağına eğilip ben abdestsizim teyze diye fisildamisim gibi millet bana gülmeye başladı .şimdi niye karıştırsin ki abdestlimiyim degilmiyim sanane ,sonra nasıl boy abdesti alındığını falan gösterdi baya anlattı boy abdestini ,hani acaba kokuyomuyum desem 1 gün önce duş aldım ,zaten teyze öyle bı sarımsak yemiş ki leş gibi koksamda kimse duymazdi o kokuyu .heralde uzaktan bakınca abdestsiz bı insanmisim gibi gorunuyorum

yav sanki bugün ayrı bi güzeldi.

kayıt olmaya gittiğimde iki çocuk içeri girdi ve biri dedi ki “bu ne böyle lise gibi az sonra istiklal marşı okumak için sıraya giricez sanki”. haklıydı.

'' evet deliliği bilip bilmediğimi sormuştun''
'' çok doğru.bu kez sana öykü anlatmayacağım. deli olmak düşüncelerini iletmekten aciz olmak demek. sanki yabancı bir ülkedesin, çevrende olup biten her şeyi görüyor, anlıyorsun, ama istediğini anlatmaktan dolayısıyla da yardım bulmaktan umutsuzsun, çünkü orada konuşulan dili bilmiyor, anlamıyorsun. ''
'' hepimiz hissetmişizdir bunu. ''
'' hepimiz şu ya da bu biçimde deliyiz zaten. ''
-alıntıdır.

sanki içimin bir yerinde boşluk var da orayı dolduramıyorum

gök yarıldı sanki yukardan aşağı herşey düşüyor

her şey tam gibi ama eksiklik de var sanki

allahım herşey benim başıma mı gelir ya. İnsanlar sanki sabrımı deniyor. dün akşam bilet aldım samsun'a gitmek için. metrodan (mecburi olarak çünkü başka firma yok!!!) ve bilet sadece kalemle yazıldı kaşe basıldı. bende ne olur ne olmaz diye int baktım. bie baktım ki erkek yeri görünüyor yanı da dolu üstelik erkek olarak..adamı aradım güzel güzel anlatıyorum he. bakın diyorum internetten bilet yerime baktım erkek görünüyor yanıda dolu. sorun çıkmasın diyorum bana diyor ki nasıl görüyorsunuz erkek olduğunu. diyorum her zaman görünüyor zaten. bana gene diyor siz bilmiyorsunuz.bağırmaya falan başladı telefonu kapattı. benim sinirler tavan tabi..dedim sen görürsün. kontrol etmek için, bende müsteri hizmetlerini aradım. dedi adınıza bilet yok..adamı geri aradım dedim sen ne diye kapatıyorsun telefonu..birşey anlatıyorum dinlemek zorundasın.birde diyor mubarek ayda sinirlendirmeye mi aradın..lan adıma bilet yok diyorum gerizekalı ya. salak birde telefon kapandı ben kapatrmadım diyo. dedim adıma bilet yok müsteri hizmetleri öyle dedi. burda boş görünüyor koltuklar diyor sen nerden görüyorsun erkek oldugunu..delirecem ya.. geri yine kapattı. ne var ne yok her yeri aradım..ilk defa birini bu kadar çok şikayet etmek istedim yani...hala yazarken bile sinirleniyorum 😠😡sonra geri arıyorlar sorun neydi falan diye. şunu baştan doğru düzgün konuşsalardı nalet insanlar